LXXXI Liceum Ogólnokształcące

LXXXI LO im. Aleksandra Fredry w Warszawie znalazło się w gronie szkół, które otrzymały bezterminowy Certyfikat Wars i Sawa. Przypomnijmy, że nasza szkoła przystąpiła do programu w 2012 r. W roku szkolnym 2012/2013 otrzymaliśmy Certyfikat uprawniający nas do określania się mianem szkoły wspierającej rozwój uczniów zdolnych. Certyfikaty takie przyznawane są na okres trzech lat. W tym czasie realizowaliśmy skrupulatnie podstawowe założenia programu, w efekcie czego, zostaliśmy docenieni ponownym przyznaniem Certyfikatu , tym razem już na czas nieokreślony. To duże wyróżnienie dla LXXXI LO świadczące o tym, że dzięki sukcesom edukacyjnym naszych uczniów ugruntowaliśmy swoją pozycję na rynku szkół wspierających uczniów zdolnych.
Uroczysta Gala wręczania Certyfikatów i Wyróżnień odbyła się w poniedziałek 26. października w Centrum Nauki Kopernik. Pani dyrektor Joanna Kaleta-Szabłowska odebrała przyznany „Fredrze” Certyfikat z rąk Zastępcy Prezydenta m.st. Warszawy pana Włodzimierza Paszyńskiego.

W roku szkolnym 2012/13 nasza szkoła otrzymała Certyfikat Prezydenta M.St. Warszawy „Wars i Sawa”, przyznawany szkołom, które systemowo wspierają uczniów uzdolnionych w rozmaitych dziedzinach. Certyfikat przyznawany jest na trzy lata, a więc jesteśmy teraz na półmetku. Co udało nam się zrobić dotychczas?

Przeprowadziliśmy diagnozę wiedzy i zainteresowań uczniów aktualnych klas pierwszych, rozmawiając z każdym z nich na temat lektury, którą miał przeczytać w wakacje. Pytaliśmy, co im się podobało w wybranej przez nich książce, dlaczego tę właśnie wybrali, czego oczekują od naszej szkoły, co ich w niej zainteresowało, czym lubią się zajmować… Teraz, po semestrze pracy, możemy zweryfikować te informacje, zobaczyć, na ile samoocena ucznia współgra z tym, jak my go widzimy, jak odnalazł się w szkole i czy udaje nam się nawzajem spełniać swoje oczekiwania. Z uczniami, którzy wykażą chęć pracy w programie „Wars i Sawa”, będziemy od drugiej połowy roku pracować bardziej intensywnie.

Dla uczniów aktualnych klas drugich, którzy odpowiedzieli na nasze zaproszenie do pracy w programie „Wars i Sawa”, prowadzimy zajęcia zarówno przygotowujące do olimpiad, konkursów i zdawania matury na poziomie rozszerzonym, jak i rozwijające ich uzdolnienia. Jako że głęboko wierzymy, że nie należy sztucznie dzielić dziedzin wiedzy i zamykać jej w obrębie szkolnych dyscyplin, zaproponowaliśmy uczniom dwa interdyscyplinarne koła humanistyczne (tematyka zajęć jednego z nich bliższa jest literaturoznawstwu, a drugiego naukom historycznym), zajęcia przyrodnicze (chemia-biologia), ścisłe i językowe. Trzy pierwsze koła działają prężnie, a uczestnicy kół humanistycznych wzięli udział w eliminacjach olimpiad: polonistycznej, historycznej, filozoficznej i artystycznej (w dziedzinie historii sztuki). Musimy natomiast zmienić formułę zajęć dla uczniów zainteresowanych językami obcymi i przedmiotami ścisłymi – jednym z działań jest zaproszenie uczniów chcących rozwijać się w zakresie matematyki na nocne spotkanie z zadaniami, które, jak pokazały zgłoszenia, będzie się cieszyć sporym zainteresowaniem.

Nie zapominamy również o tych, których zainteresowania nie tyczą stricte dziedzin wiedzy: rozmaite szkolne inicjatywy, m. in. klub wolontariatu, warsztaty samorządowe, zajęcia warsawianistyczne, udział w Warszawskiej Lidze Debatanckiej, konkurs fotograficzny „Pocztówka z wakacji”, wsparcie działań Samorządu Uczniowskiego pozwalają naszym uczniom wykazać się rozmaitymi talentami, a nam ich ciągle lepiej poznawać. Z wielką radością korzystamy również z oferty zewnętrznej, informując wszystkich chętnych o tym, gdzie poza szkołą mogą rozwijać swoje pasje, i namawiając ich do skorzystania z zajęć oferowanych przez przeróżne instytucje. A ponieważ pociągają przykłady, a nie słowa, staramy się pokazać uczniom nasze zainteresowania, pójść z nimi na warsztaty, zabierać ich na spacery i lekcje muzealne, które przygotowujemy. Bardzo chcielibyśmy zorganizować wyjazd dla naszych uzdolnionych uczniów, w czasie którego zrealizowaliby duży projekt (zapewne z szeroko pojętej humanistyki), godny ich pomysłów i zapału. Mamy nadzieję, że może pod koniec roku szkolnego wybierzemy się w tym celu do dworu Miłoszów w Krasnogrudzie…

Jesteśmy ciągle w drodze, a przed nami na pewno jeszcze wiele pracy, wiele prób – być może nie wszystkie będą udane i zdarzy nam się nie dostrzec jakiegoś talentu, coś przeoczyć (za co naszych uczniów szczerze z góry przepraszamy) – ale idziemy powoli dalej, bo jesteśmy pewni jednego: nauka i rozwój zdolności mogą – i muszą – być przygodą intelektualną. Inaczej nie mają sensu.

Dziękujemy tym wszystkim uczniom, którzy nie pozwalają nam o tym zapominać.