W trudnym czasie ciągłej walki z pandemią przychodzi nam świętować kolejną już rocznicę odzyskania Niepodległości. Świętujmy mądrze, radośnie z poszanowaniem prawa do świętowania wszystkich mieszkańców naszej Ojczyzny. Bo każda Polka i każdy Polak ma równe prawa i obowiązki, nikt nie jest ani lepszy, ani gorszy. Przynależność narodowa to wspólna wartość, która powinna nas łączyć ponad politycznymi czy światopoglądowymi podziałami.
W nas młodych nadzieja, do nas należy przyszłość i nie pozwólmy, by była brunatna czy czerwona. Niech wartością naszą będzie demokracja, oparta na wolności - ale nie samowoli, równości i solidarności. Wartością naszą niech będzie szacunek dla różnorodność. Wartościa naszą niech będzie Konstytucja, bądźmy jej Strażnikami, a zapisane tam artykułu wcielajmy w swoją codzienność. W tym właśnie przejawia się postawa obywatelska.
Jak świętować? Każdy z nas ma pewnie swoje na to sposoby, wszak patriotyczna postawa to wbrew pozorom bardzo szerokie pojęcie. W szkole 10 listopada wysłuchaliśmy specjalnej audycji przygotowanej przez jedną z klas, a w najbliższym czasie obejrzymy spektakl szkolego teatru pod wodzą Zosi Wagner z kl. III D - reżyserki przedstawienia. Grupa zabierze nas w świat mickiewiczowskich Dziadów...
Unikatowe zdjęcia z próby generalnej :-)
Akt pierwszy - "Niepodległa do Hymnu".
Już od 2018 roku w samo południe 11 listopada w całej Polsce słychać wspólny śpiew Mazurka Dąbrowskiego. Warto więc dołączyć do akcji. Można włączyć radio czy telewizję, można zaśpiewać samemu czy z rodziną w mieszkaniu lub - jak Kiepura - na balkonie. Pamiętajmy, by zawiesić flagę biało-czerwoną. Na pewno będzie dużo wydarzeń upamiętniających odzyskanie wolności, do który będzie można dołączyć - skorzystajmy z tego i cieszmy się wspólnie. Bo każdy ma prawo świętować Niepodległość.
Warto zajrzeć na stronę: Niepodległa do Hymnu!
Warto również w tym czasie przypomnieć sobie historę tej niezwykłej Pieśni: Hymn Polski - historia
Akt drugi - historia i postaci tamtych dni...
10 listopada 1918 r. do Warszawy przyjeżdża Józef Piłsudski.
11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazuje władze nad podległym jej wojskiem Józefowi Piłsudskiemu. Tego dnia, po pertraktacjach Brygadiera z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły się wycofywać z Królestwa Polskiego. Co symboliczne, w nocy rozbrojono również niemiecki garnizon stacjonujący w Warszawie;
14 listopada 1918 r. następuje saomorozwiązanie Rady Regencyjnej i przekazanie już pełni władzy Józefowi Piłsudskiemu. Dopiero teraz władza w pełnym zakresie należy do Polaków.
11 listopada 1918 r. był przełomowym dniem w dziejach Europy i Polski. W lesie Compiègne pod Paryżem Niemcy podpisali rozejm kończący I wojnę światową. W tym samym dniu w Warszawie Rada Regencyjna przekazała władzę Józefowi Piłsudskiemu i po 123 latach niewoli Polska odzyskała Niepodległość. Nie byłoby to mozliwe bez jednoczesnej porażki w I wojnie światowej trzech państw zaborczych: Rosji, Niemiec i Austro-Węgier.
Polska nie zaistniałaby znów na mapie bez działań wybitnych mężów stanu i zaangażowanych polityków, którzy zmysłem taktycznym, dyplomacją i lobbowaniem na jej rzecz doprowadzili do tego, że Świat uznał nowo powstałe polskie granice. Te pięć nazwisk warto zapamiętać:
Byli bardzo różnii, wywodzili się z różnych środowisk, ale ponad podziałami połączyła ich wspólna idea - Polska. I udało się!!!
Akt trzeci - Lata dwudzieste, lata trzydzieste...
Tym sposobem przenieśliśmy się w tę niezwykłą epokę w polskiej kulturze i sztuce.
W pierwszy dniach niepodległości w Warszawie, do istniejącej już przy ul. Mazowieckiej 12 Kawiarni Ziemiańska dołączył kolejny powiedzielibyśmy dziś kultowy lokal. 29 listopada przy Nowym Świecie 57 rozpoczęła działalność jedna z najsławniejszych kawiarni okresu międzywojennego "Pod Picadorem". W takich właśnie miejscach przez następne dwadzieścia lat toczyło się życie kulturalne mieszkańców miasta, zbierała się tzw. śmietanka towarzyska, by wysłuchiwać koncertów, poetyckich odczytów, oglądać popisy kabareciarzy czy zwyczajnie plotkować i cieszyć się wolnością.
Kwitło życie artystyczne, nawiązywały się romanse, nie brakowało miłosnych zawodów i scen zadrości. Artyści szukałli tam natchnienia i ciekawych opowieści, które później można było twórczo wykorzystać. Wojskowi szukali wytchnienia od obowiązku służby Ojczyźnie, a Warszawiacy przyglądali się ówczesnym celebrytom, gwiazdom kina i estrady. Modne fryzury, piękne stroje i muzyka... piękna muzyka i tekst tworzący niebanalną opowieść...ot chociażby taka nadzieja na romantyczny wieczór.... Eugeniusz Bodo i Umówiłem się z nią na dziewiątą
Prawda, że romantycznie? A może być jeszcze bardziej, bo perłą tamtego okresu była Hanka Ordonówna i jej niezapomniane songi o miłości właśnie. Posłuchajcie:
Mamy też coś dla dzieci, grzecznych i tych niegrzecznych:
Ze specjalną dedykacją dla wszystkich kobiet raz jeszcze Eugeniusz Bodo jako rodzima Mae West:
Ech to były czasy... specjalnością artystyczną tego okresu były chóry męskie - m. in. Chór Dana założony w 1928 r. czy Chór Juranda powstały w 1932 r.
I już na koniec, jeszcze jeden duet z tamtej epoki Aleksander Żabczyński i Tola Mankiewiczówna:
Jeśli zaintryguje Was Dwudziestolecie, to polecam opowieści o tamtych czasach i ludziach autorstwa Sławomira Kopera. Takie historie z przymrużeniem oka, historia w anegdocie, może plotce - w każym razie barwne i ciekawe (dostępne oczywiście w szkolnej bibliotece).
Póki co Świętujcie Niepodległość! Świętujcie bezpiecznie i pamiętajcie, że Polska to wspólne dobro nas wszystkich ponad podziałami!
oprac. Rafał Szewczyk
Zdjęcia Ojców Niepodległej pobrane z Wikipedii:
pierwszy rząd od lewej: Ignacy Daszyński, Roman Dmowski, Wincenty Witos
drugi rząd od lewej: Ignacy Jan Paderewski, Józef Piłsudski
00-180 Warszawa
ul. Miła 7
sekretariat@fredro.pl
+ 48 22 831 14 54
